VERHAAL VAN ESTHER

Zo organiseert ze bijvoorbeeld verdiepingssessies over informatiehuishouding voor nieuwe medewerkers. “Dan leggen we uit wat de archiefwet is, waarom alles op te slaan en krijgen medewerkers tips hoe dit te doen.” Ook is ze trots op de beslisboom die ze uitdraagt binnen de organisatie. “Daarmee zien collega’s in één oogopslag wat ze waar moeten opslaan.” Volgens Esther is het niet gek dat informatiehuishouding binnen organisaties veel aandacht vraagt. “We komen vanuit een papieren fase en maken de overstap naar digitaal. De coronatijd heeft dit ook nog eens versneld. Maar veel mensen hebben nooit goed geleerd hoe met digitale applicaties te werken.”

Ook al heeft ze in haar dagelijkse werk niet direct te maken met dijkbescherming of waterkwaliteit. Haar baan heeft wel haar ogen geopend voor water: het slootje naast haar huis, berichten over droogte of de overlast door rivierkreeften. “Ik kijk met een andere blik naar mijn omgeving.”

Ze heeft zich ook aangesloten bij De Toekomstdenkers, een platform van jonge waterschapsmedewerkers door het hele land. “Leuk om zo verbonden te zijn, dwars door alle functies en regio’s heen. We onderzoeken bijvoorbeeld hoe we jonge medewerkers kunnen behouden binnen de sector waterschappen en hoe ze verder te helpen in hun loopbaan.”

Zelf zit ze helemaal op haar plek bij HDSR. “Ik kwam hier binnen met paars haar en ben misschien anders dan de ‘gemiddelde’ ambtenaar. Maar bij HDSR is ruimte om te zijn wie je bent. Of je nou op kantoor werkt of als muskusrattenbestrijder in de buitendienst. Er heerst een open cultuur, om maar even in antropologische termen te blijven.”